Po najdalszym wyjeździe do Suwałk na mecz z Wigrami, który miał miejsce w zeszłą sobotę, piłkarzy PGE GiEK GKS-u czeka teraz najbliższa delegacja w tej rundzie. Sokół Aleksandrów Łódzki, to podobnie jak Wigry beniaminek Betclic 3. Ligi, który – jak wskazują dotychczasowe wyniki – nie pęka przed nikim. Co więcej, w 2024 roku jeszcze nie zaznał goryczy porażki w meczach o punkty! O znalezienie sposobu na szczelną defensywę zielono-białych z pewnością nie będzie łatwo. Poznajcie bliżej najbliższego rywala „Brunatnych”.

HISTORIA KLUBU

Towarzystwo Sportowe „Sokół”, będące następcą AKS Włókniarza Aleksandrów Łódzki, założono w lipcu 1998 roku. Klub w trakcie swojej 26-letniej historii spędził 13 sezonów w 3. Lidze, a w latach 2008-2010 grał na szczeblu reformowanej wówczas 2. Ligi (grupa wschodnia). Dekadę później dwukrotnie pukał do bram centralnej 2. Ligi. Było tak w sezonie 2018/19 i 2019/20, jednak na finiszu zespół zielono-białych zajmował drugą lokatę, będąc za plecami Legionovii, a później Sokoła Ostróda. Po nieudanych próbach atakowania wyższego szczebla, na koniec trzecioligowych rozgrywek 2021/22, Sokół zajmując w tabeli przedostatnie miejsce został zdegradowany. Po dwóch latach spędzonych w łódzkiej Betcris 4. Lidze, drużyna z Aleksandrowa Łódzkiego po imponującej postawie w rundzie wiosennej (16 zwycięstw i remis), powróciła do grona trzecioligowców.

NAJWIĘKSZE SUKCESY

Kiedy GKS Bełchatów w sezonie 2007/08 jako wicemistrz Polski debiutował w europejskich pucharach, Sokół Aleksandrów Łódzki także wznosił się na wyżyny własnych możliwości. Drużyna prowadzona najpierw przez Piotra Czaplarskiego, a następnie Witolda Obarka, będąc beniaminkiem reformowanej 3. Ligi (grupa I), zajęła na koniec sezonu 4. miejsce, zapewniając sobie awans do nowej 2. Ligi (gr. wschodnia). W swoim debiutanckim sezonie 2008/09 drużyna zielono-białych wywalczyła 11. lokatę, zachowując miejsce w gronie najlepszych drużyn z trzeciego poziomu rozgrywkowego. Rok później sztuka ta już się nie powiodła i aleksandrowianie, prowadzeni na finiszu rozgrywek przez późniejszego trenera „Brunatnych” Bogdana Jóźwiaka, spadli do 3. Ligi (grupa: łódzko-mazowiecka). Dziesięć lat później całkiem nowy zespół, choć z tym samym szkoleniowcem na ławce był o krok od powtórzenia sukcesu z 2008 roku i uzyskania promocji do ówczesnej 2. Ligi. Do szczęścia zabrakło pięciu punktów. Podobnie rzecz się miała w kolejnym sezonie, który po rundzie jesiennej przerwała pandemia Covid-19. Wówczas Sokół był tuż za plecami swojego imiennika z Ostródy, tracąc zaledwie punkt do bezpośredniego rywala, który piastował 1. miejsce w tabeli 3. Ligi (gr. pierwsza).

Z kolei największym osiągnięciem Sokoła w rozgrywkach o Puchar Polski był tryumf w wojewódzkim etapie w sezonie 2011/12, kiedy to 6 czerwca 2012 r. w Rudzie Bugaj aleksandrowianie pokonali… GKS II Bełchatów 2:1. Późniejsza przygoda na szczeblu ogólnokrajowym zakończyła się już w I rundzie, a z gry o puchar drużynę Sokoła wykluczył bydgoski Zawisza, który zwyciężył w Aleksandrowie Łódzkim aż 5:0. W drodze do rywalizacji z późniejszym ekstraklasowiczem zielono-białym udało się wyeliminować Znicz Pruszków (1:0).

TRENER

Głównym sternikiem drużyny od ponad trzech lat jest Radosław Koźlik. Dla 47-letniego szkoleniowca jest to powrót do Betclic 3. Ligi. Koźlikowi w sezonie 2021/22 powierzono misję utrzymania drużyny na tym poziomie rozgrywkowym, lecz tego celu osiągnąć się nie udało. Na ponowny awans do grona trzecioligowców trzeba było poczekać dwa lata. Mistrzostwo łódzkiej Betcris 4. Ligi, wywalczone w efektownym stylu (26 zwycięstw, 6 remisów i tylko 2 porażki) to póki co największe dokonanie w karierze trenerskiej byłego napastnika. Pierwszym klubem, który prowadził była Boruta Zgierz.

ZAWODNICY

Sokół latem sprowadził trójkę ciekawych zawodników z rezerw klubów grających na wyższych szczeblach rozgrywkowych. Z Łódzkiego Klubu Sportowego ściągnięto napastnika, Łukasza Dynela i Ormianina z polskim paszportem – stopera Vahe Mnatsakanyana, natomiast z „dwójki” Legii przyszedł inny środkowy obrońca, Maciej Radaszkiewicz. Trener Sokoła w minionym sezonie bardzo często do gry desygnował podobną jedenastkę, dzięki czemu wykrystalizowało się kilka pewnych punktów drużyny. Wśród nich z pewnością jest najlepszy strzelec poprzednich rozgrywek, ukraiński pomocnik Oleksiy Naidyshak (24 gole), młody golkiper Miłosz Rogalewicz (komplet 3060 minut) oraz pewny punkt obrony i zarazem kapitan zespołu, 37-letni Przemysław Woźniczak (na zdjęciu poniżej).

OSTATNIE MECZE

Początek sezonu w wykonaniu podopiecznych trenera Koźlika jest całkiem udany. Sokół zainaugurował rozgrywki meczem przed własną publicznością z Bronią Radom, z którą aż do 90. minuty prowadził po golu Igora Kani 1:0, lecz w szóstej minucie doliczonego czasu gry goście wyrównali i mecz zakończył się podziałem punktów. Remis (tym razem 0:0) padł również w 2. kolejce, kiedy Sokół rywalizował na wyjeździe z GKS Wikielec. Premierowe zwycięstwo przyszło w minioną sobotę. Aleksandrowianie pokonali na własnym boisku Mławiankę 1:0, a na listę strzelców wpisał się Naidyshak. Z kolei wczoraj Sokół pojechał do Suwałk i po zaciętym boju z innym beniaminkiem Betclic 3. Ligi – Wigrami, zremisował 2:2. Gole dla zielono-białych strzelali Przemysław Woźniczak i Maciej Radaszkiewicz.

STADION

Drużyna Sokoła na co dzień korzysta z obiektu Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Aleksandrowie Łódzkim, mieszczącego się przy ul. 11 listopada 98. Stadion im. Włodzimierza Smolarka – honorowego obywatela miasta, posiada 2086 miejsc siedzących. Założeniem modernizacji obiektu, którą przeprowadzono w latach 2010-2012, było stworzenie kompleksu piłkarskiego składającego się m.in. z nowego budynku z szatniami – z bezpośrednim wyjściem na płytą boiska, zadaszonej trybuny głównej oraz dwóch naturalnych boisk treningowych i jednego ze sztuczną nawierzchnią. 23 czerwca 2013 roku stadion oddano do użytku po gruntownej modernizacji, w trakcie której m.in. zlikwidowano bieżnię wokół boiska.

Sponsorem Strategicznym GKS Bełchatów jest PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.
____________________________