7 zwycięstw, 5 remisów i 6 porażek – taki jest bilans Broni Radom na półmetku sezonu. Drużyna trenera Jarosza potrafiła pokonywać silnych rywali, jak Ząbkovia Ząbki czy Wigry Suwałki, ale równie często traciła punkty w meczach z teoretycznie słabszymi od siebie. Zajmowane obecne 8. miejsce w tabeli pokazuje potencjał zespołu, choć rundę jesienną zdominowała nierówna forma. Trudna końcówka, w tym dotkliwa porażka 0:7 z Legią II i seria trzech meczów bez punktów w listopadzie, sugeruje zmęczenie intensywnym sezonem. Zaglądamy do obozu – ostatniego w 2025 roku – ligowego rywala PGE GiEK GKS-u Bełchatów.

HISTORIA KLUBU

Początkowo w klubie funkcjonowała sekcja kolarska, a z czasem dołączyły do niej sekcje: strzelecka, łucznicza, tenisa ziemnego, bokserska oraz siatkarska. Prawdziwy rozkwit Broni przypadł na lata powojenne. Jednym z największych sukcesów tamtego okresu było zdobycie przez pięściarza Broni, Kazimierza Paździora, mistrzostwa Europy w 1957 roku w Pradze, a następnie złotego medalu igrzysk olimpijskich w Rzymie w 1960 roku. W historii klubu zapisał się również Michał Sawicki – pierwszy polski mistrz świata, który w 1931 roku sięgnął po tytuł w łucznictwie. Mimo wielu sukcesów w różnych dyscyplinach, największym zainteresowaniem kibiców niezmiennie cieszyła się sekcja piłki nożnej.

W 1953 roku „Broniarze” wywalczyli awans do 3. Ligi (kielecko-łódzkiej), a rok później, zajmując 1. miejsce w tabeli, przystąpili do turnieju o awans na zaplecze elity – niestety nieudanego. Promocję do 2. Ligi udało się zdobyć dopiero dwa lata później, gdy w barażach radomianie pokonali Bzurę Chodaków i Start Kalisz oraz zremisowali z finalistą Pucharu Polski, Gwardią Kraków.

W debiutanckim sezonie na zapleczu Ekstraklasy drużyna biało-czerwono-niebieskich odniosła 3 zwycięstwa, 8-krotnie remisowała i 11 razy schodziła z boiska pokonana, co przełożyło się na ostatnie miejsce w tabeli grupy południowej. W sezonie 1978/79 Broń ponownie wywalczyła awans do wyższej klasy rozgrywkowej. W rozgrywkach 1983/84 radomianie zajęli ostatnią pozycję w tabeli i spadli z ligi. Do ówczesnej 2. Ligi (dzisiejszej 1. Ligi) Broń wróciła rok później jako mistrz lubelskiej grupy 3. Ligi. Na zapleczu Ekstraklasy występowała przez kolejne cztery sezony, plasując się w dolnych rejonach tabeli (1985/86 – 11. miejsce, 1986/87 – 12., 1987/88 – 14., 1988/89 – 14.).

W 1995 roku, po zajęciu 14. miejsca w 3. Lidze (grupa Lublin), klub został zdegradowany o klasę niżej. Rok później, w wyniku przemian ustrojowych, zakończył działalność, a istniejące jeszcze sekcje rozpoczęły samodzielne funkcjonowanie. Piłkarska część klubu przyjęła nazwę Radomskiego Klubu Piłkarskiego 1926 Broń Radom, a pierwszym prezesem nowego stowarzyszenia został Bohdan Karaś.

Po latach perturbacji radomska drużyna w sezonie 2017/18 zdobyła mistrzostwo grupy południowej 4. Ligi, a następnie – po zwycięskim dwumeczu barażowym z Mazovią Mińsk Mazowiecki – awansowała do 3. Ligi, w której występuje do dziś.

W ubiegłym sezonie Broń zajęła 9. miejsce w tabeli, plasując się tuż za plecami PGE GiEK GKS-u Bełchatów (46 punktów). Dodatkowo klub z Plant tryumfował w klasyfikacji Pro Junior System.

Od 23 lipca br. funkcję prezesa pełni legenda Broni – 57-letni Tomasz Dziubiński, były król strzelców, reprezentant Polski, mistrz Belgii z Club Brugge KV, a zarazem pierwszy Polak, który zdobył bramkę w Lidze Mistrzów.

NAJWIĘKSZE SUKCESY

Broń Radom w swojej niemal stuletniej historii przez jedenaście sezonów występowała na drugim szczeblu rozgrywkowym. Najwyższe miejsce w klasyfikacji końcowej zajęła w sezonie 1979/80, kiedy to uplasowała się na 3. pozycji, tuż za Motorem Lublin i Gwardią Warszawa. Jest to do dziś największe osiągnięcie ligowe w dziejach klubu. Po raz ostatni na zapleczu dzisiejszej Ekstraklasy biało-czerwono-niebiescy grali w sezonie 1988/89, z którego spadli m.in. wraz z Górnikiem Łęczna, Stomilem Olsztyn oraz… GKS Bełchatów.

W 1981 roku „Broniarze” po pokonaniu Stali Nowa Dęba (2:1), Włókniarza Pabianice (2:0) oraz Ruchu Chorzów (1:0) dotarli do 1/8 finału Pucharu Polski. Na tym etapie rozgrywek zostali wyeliminowani po dogrywce przez późniejszego finalistę – Pogoń Szczecin (1:2).

TRENER

Maciej Jarosz (na zdjęciu) został szkoleniowcem Broni 23 czerwca 2025 roku, zastępując na tym stanowisku Mateusza Milczarka, obecnego trenera „Brunatnych”. Zanim trafił do Radomia i objął pierwszą drużynę, przez ponad dwa lata pracował w Stali Stalowa Wola jako asystent m.in. Ireneusza Pietrzykowskiego oraz Marcina Płuski.

32-letni trener, posiadający licencje UEFA A oraz UEFA Elite Youth A, od 2014 roku związany był z pracą z młodzieżą – prowadził grupy juniorskie MUKS Wisły Junior oraz Krakusa Nowa Huta. W latach 2019-2022 był szkoleniowcem Resovii U-19 oraz zespołu rezerw „Sovii”. Pracował również w Wiśle Sandomierz.

Największe sukcesy osiągnął jednak w Stalowej Woli, gdzie wspólnie z trenerem Pietrzykowskim dwukrotnie wywalczył awans – najpierw z trzeciej do drugiej, a następnie do pierwszej ligi.

DRUŻYNA

Jesienią „kręgosłup” zespołu stanowili: 29-letni kapitan Sebastian Kobiera (autor pięciu bramek), 23-letni defensywny pomocnik Jakub Kałaska, 22-letni napastnik Kacper Noworyta (6 goli, 2 asysty), 35-letni ukraiński stoper Dmytro Baszłaj oraz 18-letni bramkarz Dawid Czerny (2 czyste konta). Byli to niemal w pełni etatowi zawodnicy, którzy rozegrali ponad 1500 minut i stanowili fundament stabilności drużyny. Czerny i Kałaska, z kompletem występów i bez ani jednej kartki, gwarantowali zespołowi pewność i powtarzalność.

W drugiej linii kluczowe role pełnili 22-letni skrzydłowy Hubert Derlatka (3 asysty), 18-letni środkowy obrońca Kacper Górka oraz 27-letni prawy defensor Patryk Jakubczyk (gol i dwie asysty). Wszyscy trzej łączyli dużą liczbę minut z odpowiedzialną pracą zarówno w odbiorze, jak i przy budowaniu akcji ofensywnych.

W formacji ataku najważniejszą postacią – obok wspomnianych wcześniej Noworyty i Kobiery – był 22-letni francuski napastnik Sofiane Khiri (na zdjęciu), który zanotował 4 bramki i aż 7 asyst. Dobrą skutecznością wykazał się również 21-letni pomocnik Eryk Pieczarka (4 gole i asysta), a cenne trafienia dorzucił także 33-letni Adrian Dziubiński, wpisując się na listę strzelców w zremisowanym 1:1 meczu z Widzewem II Łódź oraz wygranym 2:0 starciu z Wigrami Suwałki.

OSTATNIE MECZE

Broń Radom zaliczyła nierówną, ale momentami bardzo obiecującą rundę jesienną sezonu 2025/26 w Betclic 3. Lidze. Początek zmagań przyniósł serię remisów i trudności ze złapaniem stabilnej formy – szczególnie widoczne były problemy defensywne, czego najlepszym przykładem był szalony remis 4:4 w Bełchatowie. Po trzech kolejkach Broń miała na koncie zaledwie dwa punkty, a pierwsze zwycięstwo odniosła dopiero w 7. serii gier, pokonując u siebie Wigry Suwałki 2:0. To spotkanie rozpoczęło znacznie lepszy okres zespołu. W kolejnych tygodniach radomianie punktowali regularnie, odnosząc zwycięstwa m.in. z Lechią Tomaszów Maz. (2:1), Zniczem Biała Piska (2:0), Świtem Nowy Dwór Maz. (2:1) czy KS CK Troszyn (3:1).

Najwyższy punkt formy przypadł na październik, kiedy drużyna wygrała trzy z czterech ligowych spotkań i zaczęła przesuwać się w górę tabeli. Udana passa została jednak brutalnie przerwana w 15. kolejce, kiedy Broń poniosła dotkliwą porażkę 0:7 z Legią II Warszawa. To spotkanie wyraźnie podcięła skrzydła zespołowi, ponieważ w ostatnich meczach radomianie nie zdołali już wrócić na wcześniejszy poziom – co prawda pokonali KS Wasilków 2:1, ale następnie przegrali dwa kolejne starcia, kończąc rundę trzema porażkami z rzędu i bez zdobytej bramki na wyjeździe (0:3 z Wartą Sieradz i 0:1 z Olimpią Elbląg).

STADION

Domowym obiektem Broni Radom jest stadion MOSiR im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, zlokalizowany przy ul. Narutowicza 9. Dwie niemal bliźniacze trybuny mogą pomieścić łącznie 4066 widzów, w tym 72 w strefie VIP, 222 kibiców gości, 16 dziennikarzy oraz 10 osób z niepełnosprawnościami.

Zaplecze stadionu obejmuje m.in. krytą bieżnię rozgrzewkową oraz reprezentacyjny plac. W listopadzie 2020 roku, kosztem 3,27 mln zł, zakończono montaż nowego sztucznego oświetlenia o natężeniu 2000 luksów. Zainstalowano je na czterech 35-metrowych masztach, co zwiększyło całkowite natężenie oświetlenia do 2500 luksów i umożliwiło realizację transmisji telewizyjnych w wysokiej rozdzielczości (HD).

___________________________
Sponsorem Strategicznym GKS Bełchatów jest PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.